Optimaal profiterend van een vleugje e-support

Rijtest Hyundai Tucson 1.6 T-GDI 48V MHEV 7-DCT N Line

Hyundai moderniseerde zopas de vierde generatie van zijn iX35/Tucson SUV-model. De interieurs werden opgefrist, de lay-out van de bedieningselementen gecorrigeerd en in alle Tucsons prijkt voortaan een panoramisch gebogen display, met een 12,3-duims digitaal instrumentencluster en een even groot infotainment-aanraakscherm. Ook deze gefacelifte Tucson blijft verkrijgbaar met traditionele of niet-elektrisch ondersteunde benzine- of dieselmotor. Keuze is er ook uit een uitzonderlijk aanbod aan volledig hybride- (FHEV), plug-inhybride- (PHEV) of 48V-mildhybrid (MHEV)-drijfwerken. Met keuze zelfs uit een mildhybrid-diesel of een mildhybrid-benzine. Wij reden de geüpdatete Tucson met 1,6 liter T-GDI 48V-MHEV-benzineaandrijving. Als voorwielaangedreven model, gecombineerd met een dubbel gekoppelde DCT-transmissie met 7 versnellingen.

Binnen het marktsegment van de middelgrote SUV’s (C-SUV-segment) liet de Tucson al langer de keuze uit een veelomvattend gamma aandrijflijnen. Dat blijft dus ook zo na deze opfrisbeurt. Zo geldt dit Hyundai-model nog altijd als die populaire SUV, die binnen zijn categorie zowat het meest uitgebreide assortiment van deels geëlektrificeerde aandrijflijnen kan aanbieden.

Aangepast aandrijfassortiment

Dat breed hybrid-modelaanbod is naar aanleiding van deze modernisering zelfs nog uitgebreid. Zo is er nu ook een tweewielaangedreven PHEV-versie. Dit als aanvulling op de stekkerhybridevariant die voorheen enkel met vierwielaandrijving beschikbaar was. Overigens heeft Hyundai – naast het uitbrengen van een tweewielaangedreven PHEV-versie – ook de elektrische vermogens van de FHEV- en PHEV-varianten opgevoerd. Voor de zelfopladende FHEV-varianten is dat e-vermogen verhoogd van 44,2 kW naar 47,7 kW. De stekkerhybrides worden voortaan de baan opgestuurd met een e‑vermogen van 72 kW (66,9 kW in de vorige PHEV-versies).

Puzzelen

De concurrenten van de Tucson zijn gekend. Te talrijk om ze allemaal op te sommen. Met modellen als de Ford Kuga, Kia Sportage, Seat Ateca, Škoda Karoq, Volvo XC40, Nissan Qashqai, VW Tiguan, Peugeot 3008, Mazda CX-5, Opel Grandland, Citroën C5 Aircross of Jeep Compass ... Tucson opereert dus in één van de meest bevochten marktsegmenten van vandaag. Zoals eerder genoemd, biedt het een gevarieerd gamma aan aandrijflijnen aan - iets dat geen van de concurrenten doet.

Verkrijgbaar als volledige hybride, plug-inhybride, mildhybrid-benzine, mildhybrid-diesel of met traditionele, niet-elektrisch ondersteunde, benzine- of dieselversies. Denk daarbij nog aan eventuele keuzes uit voorwiel- of vierwielaandrijving en uit manuele of automatische transmissies. Wie dat alles technisch en aan de hand van de door Hyundai, officieel verstrekte, technische info wat diepgaander wil bestuderen, wacht gecompliceerd puzzelwerk. In de rand van deze test, doen we alvast een poging om het een beetje eenvoudiger te houden.

Nieuwe interieurarchitectuur

Ook na het doorvoeren van enkele minimale exterieurinterventies, blijft de gefacelifte Tucson die typische Hyundai Sensuous Sportiness-designidentiteit met bravoure uitstralen. We merken onder meer vernieuwde bumpers, kloekere dagrijverlichting en hertekende lichtmetalen velgen.

In tegenstelling tot die minimale exterieurmodificaties begroeten we een compleet nieuwe interieurarchitectuur, met onder meer een ander stuurwiel en stoelen die op meer zitcomfort mikken. Het meest in het oog springend is evenwel een nieuwe en doordreven gedigitaliseerde cockpit. Waarbij een aangepaste lay-out van bedieningselementen en knoppen resulteerde in een – in vergelijking met vorige modellen – gemakkelijkere en begrijpelijker opgevatte bediening van een aantal belangrijke autofuncties.

Dat ‘logischer’ te bedienen pluspunt wordt ontegensprekelijk gestimuleerd door een nieuwbakken – en in alle Tucsons prijkend – panoramisch gebogen display, waarin het 12,3-duims digitaal instrumentencluster en het even grote, centrale infotainment-aanraakscherm een mooi geheel vormen. Duidelijk afleesbaar en alle functies logisch gerangschikt. Met als plezierige vaststelling dat de menu's eenvoudig van opvatting zijn, dat de gebruikte pictogrammen weliswaar iets groter mochten zijn maar dat de software altijd voldoende snel reageert.

Ruimte

Het kan een persoonlijke indruk zijn, maar – naar onze ervaringen met SUV’s in deze categorie – vinden we de zitpositie in deze gefacelifte Tucson wat laag uitvallen. Niet dat dit meteen problemen oplevert voor de zichtbaarheid rondom. Tijdens het manoeuvreren kan je overigens rekenen op deskundige bijstand van een resem parkeersensoren en camera's.

Anderzijds zijn de A-stijlen niet zo dik dat ze het zicht schuin naar voren belemmeren. De C-stijlen daarentegen zijn een stuk forser van formaat en zodanig gepositioneerd dat ze bij het zicht schuin naar achteren wel eens in de weg durven te staan.

Het zou verkeerd zijn om hieruit te concluderen dat het allemaal wat krap berekend zou zijn. We rijden hier trouwens met een SUV die tot de ruimste in zijn soort gerekend moet worden. Met bevredigende beenruimte, voldoende hoofdruimte en meer dan toereikende schouder- en elleboogruimte. Breder en ruimer aanvoelend dus dan veel van zijn rivalen. Diezelfde ‘ruimtelijke’ vaststellingen gelden ook voor de passagiers achterin. Twee grote volwassenen op de achterbank kunnen – ook met de voorstoelen ver naar achter geschoven – bezwaarlijk mopperen over te weinig knie- of voetruimte.

Wie als ‘grote’ volwassene plaatsneemt op de middelste zit achteraan zal zich met minder bewegingsruimte tevreden moeten stellen. Niet zozeer wat knieruimte betreft. Wel met minder schouder- en vooral voetruimte. Nog dit: die achterbank kan wel in een 40/20/40-verdeling worden neergeklapt. In de diepte verschuifbaar – zoals dat bij een aantal concurrenten wel wordt aangeboden – is de Tucson-achterbank niet. De technische fiche toont dat de Tucson – als mild hybrid of zelfs FHEV – zich niet verlegen hoeft te voelen wat koffervolumes betreft. Energieopslag ging dus niet ten koste van koffervolume.

Zithoogte, transmissieswitch en klein stuurwiel

De zitpositie was voor ons wat laag en we durven niet te beweren dat dit te wijten is aan de nieuwe stoelen. Wat we wel weten is dat die nieuwe stoelen in bochten voortreffelijk ondersteunen en tijdens de langere ritten comfortabel blijven aanvoelen. We willen niet moeilijk doen, maar die draaibare knop om de versnelling te selecteren vraagt gewenning. 

Om plaats vrij te maken op de middenconsole, heeft Hyundai de betreffende draaiknop laag op de stuurkolom gepositioneerd. Een plaats waar niet iedereen de ‘transmissieswitch’ zal zoeken.

Er is nu echter plaats op de middenconsole en zoals gezegd, alles went. Dit geldt ook voor het relatief kleine stuurwiel, dat ongebruikelijk is voor een SUV van dit niveau. Al hebben we de gewenning aan dat sportieve, met drie spaken en goed in de hand liggende stuurwiel, veeleer als deugddoend ervaren.

Rijden

De benzine-instapversie van de gefacelifte Hyundai Tucson is de niet-elektrisch ondersteunde 1,6 liter T-GDI 4-cilinder van 160 pk/265 Newtonmeter. Deze basisversie wordt geleverd met een handgeschakelde versnellingsbak. In dit opzicht zou men de vraag naar een 7-DCT-automaat met dubbele koppeling dan ook als een upgrade van die basisversie kunnen beschouwen. Waarbij men dan de 48V-mildhybrid (MHEV)-ondersteuning meekrijgt.

Deze is ook goed voor 160 pk/265 Newtonmeter, maar accelereert sneller vanwege de elektrische ondersteuning bij het wegrijden. Snel genoeg wat ons betreft. En, zoals ons testgemiddelde illustreert: zeker niet al te gretig omspringend met benzinevocht. Want, naast elektrische support in de lage toerentallen, ook – althans in theorie – de mogelijkheid om bij matige snelheid tot 1 km elektrisch te rijden. Of, niet onbelangrijk, om de meeste manoeuvres in elektrische modus uit te voeren. Lees: bij stilleggende ICE.

Bij lage snelheden rijdt deze Tucson als een aardig verfijnde SUV. Stil, zolang men het rustig aan doet en men de verbrandingsmotor maximaal van dat beetje elektrische ruggensteun laat genieten. Minder stil van zodra men kordater dat rechterpedaal intrapt. Waarna de aangeporde vierpitter met gekend geronk zijn aanwezigheid te kennen geeft.

Wel blijft bij hogere snelheden het windgeruis goed – om niet te zeggen ruimschoots – binnen de perken. Dat laatste geldt minder voor de weggeluiden. De Tucson verteert bij lage snelheden fijntjes een zacht golvende wegdek, maar getuigt van een trillende ophanging wanneer bij hogere snelheid kort opeenvolgende wegoneffenheden op het menu staan. 

Gebrek aan grip hebben we niet vastgesteld in deze voorwielaangedreven Tucson, waarvan de veerafstemming – bij gangbare snelheden – van een stabiel en wendbaar rijkarakter doet getuigen.

Onze testwagen stuurt licht en dat is uiteraard mooi meegenomen in parkeermanoeuvres of in druk stadsverkeer. Als je rustig rijdt, stuurt de Tucson dus voorbeeldig. Bij hogere snelheid wordt de invloed van die stuurbekrachtiging te weinig afgezwakt. Waardoor deze Tucson, bij hogere snelheid, met minder stuurgevoel ook minder nauwkeurig te corrigeren is.

Conclusie

Dat deze mildhybrid-benzine een waardig alternatief zou zijn voor een diesel, mogen we – zeker in het geval van deze Tucson – niet beweren. Er is trouwens een gelijkaardige en perfect vergelijkbare mildhybrid-diesel in het Tucson-gamma. Nadere kennismaking met die elektrisch ondersteunde zelfontbrander zou – zo doet enige thermodynamische kennis ons nu al voorspellen – dat zogeheten ‘waardig mildhybrid-benzine’-alternatief om cijfermatige relativering doen vragen.

Niet dat deze mildhybrid-benzine onvoldoende efficiënt zou zijn. Maar, de mildhybrid-diesel zal met nog lager brandstofverbruik snel zijn meerdere demonstreren. Ons gemiddeld testverbruik met deze mildhybrid-benzine en daarbij gevoegd de minimale puur elektrische voordelen, tonen echter ook voor de met 48-volttechnologie ondersteunde benzinevariant een niet te ontkennen efficiëntiestijging.

Voeg daarbij de ons goed in de smaak vallende interieur- en dashboardmodernisering, de zee van ruimte voor inzittenden en bagage, alsook de uitgebreide standaard geleverde uitrusting. De Tucson mag dan al iets duurder zijn in aanschaf: er is en blijft dat royale ruimteaanbod en de wetenschap dat weinig van zijn rivalen een dergelijk uitgebreid assortiment aandrijflijnen offreren.

HET UITGEBREIDE AANDRIJFASSORTIMENT VAN DE HYUNDAI TUCSON
Verkrijgbaar als zelfopladende full hybride, plug-inhybride, mildhybrid-benzine, mildhybrid-diesel of niet-elektrisch ondersteunde benzine- of dieselversie. Keuze uit voorwiel- en vierwielaandrijving en uit manuele of automatische transmissies.

Niet-e-ondersteunde diesel en  mildhybrid-diesel
Beginnend met een 1.6 CRDi 4-cilinderdiesel (115 pk/ 280 Nm) die enkel leverbaar wordt met manuele zesbak. Diezelfde 1.6 CRDi-zelfontbrander wordt ook aangeboden met 48V-mildhybrid-support en een kleine energieopslag van 0,44 kWh. Goed voor 136 pk vermogen wordt deze mildhybrid-diesel met manuele zesbak of 7-DCT-automaat enkel met voorwielaandrijving geleverd. In combinatie met een manuele transmissie spreekt Hyundai van 280 Nm koppel, met automaat wordt dat 320 Nm aan trekkracht.

Niet-e-ondersteunde benzine en mildhybrid-benzine
Naast de standaard-, niet-elektrisch ondersteunde diesel, kan de Tucson ook een niet-elektrisch ondersteunde 1,6 liter T-GDI 4-cilinderbenzinemotor van 160 pk/265 Newtonmeter in het vooronder hebben. Alleen leverbaar met een mechanische zesbak en als voorwielaandrijver. Diezelfde 1,6 liter T-GDI (met identieke vermogen- en koppelcijfers 160 pk/265 Nm) wordt aangeboden met 48V-mildhybrid-ondersteuning, mede dankzij een beperkte energieopslag van 0,44 kWh. Deze 1,6 liter mildhybrid-benzine kan als voorwielaandrijver gecombineerd worden met een 7-DCT-automaat (de in deze test voorgereden Tucson-versie) of een manuele zesbak.

FHEV-benzine
De eerder al enkele keren vermelde 1,6 liter T-GDI HEV 4-cilinder, hier voorzien van een 1,49kWh-energieopslag en zelfopladende FHEV-ondersteuning, is goed voor 215 pk/265 Nm. Deze versie is beschikbaar in samenspel met voor- of vierwielaandrijving en wordt enkel gecommercialiseerd met een 6AT-automaat.

PHEV-benzine
Tot slot is er de 1,6 liter T-GDI 4-cilinder die wordt bedacht met een energieopslag van 13,8 kWh en PHEV-ondersteuning. Goed voor 265 Nm (zoals de zelfopladende FHEV-versie) maar wel met 252 pk aan systeemvermogen. Enkel beschikbaar met een 6AT automatische transmissie en als vierwielaandrijver, en – sinds deze facelift – nu ook met de keuze uit voorwiel- of vierwielaandrijving.